تجربه خانواده بیماران مرگ مغزی در باره عوامل موثر بر اهداء عضو

مقدمه: مهمترین منبع تامین عضو برای بیماران نیازمند، بیماران مرگ مغزی هستند. در تصمیم به اهداء عضو خانواده این بیماران نقش اصلی را بر عهده دارند. مطالعه حاضر به منظور تبیین تجربه خانواده‌های بیماران مرگ مغزی اهداء کننده عضو با روش کیفی در سال 1389 در شهر کرمان انجام شد. روش: این مطالعه پدیدارشناسی، با مصاحبه بدون ساختار و عمیق انجام گرفت. با مصاحبه با 13 عضو درجه یک 8 خانواده بیمار مرگ مغزی اهدا کننده، داده‌ها به اشباع رسید. داده‌ها با روش تحلیل مطالعه پدیدار شناسی - توصیفی منطبق بر رویه نه مرحله‌ای کلایزی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج در قالب سه مفهوم کلی؛ مجهولات، ترس و نگرانی، رشد و تعالی طبقه‌بندی شد. هر کدام از این مفاهیم به نمایه‌های کوچکتری تقسیم شدند. در زیر گروه مجهولات؛ درونمایه‌های آگاهی، نگرانی، مجهولات، برخورد با افراد و خانواده، ارتباط درمانگر. در زیر گروه ترس و تردید، ترس از پشیمانی، احتمال بهبودی، عدم تایید دیگران، اعتقادات خاص، افکار وسواسی و در گروه درونمایه رشد و تعالی: پذیرش واقعیت، نوع دوستی، اعتقادات مذهبی، رشد کردن در شرایط سخت و وابستگی، علایق و توقعات و روابط عاطفی قرار گرفت. بحث و نتیجه گیری: نتایج حاصل نشان داد که تجربیات متفاوت خانواده، حمایت مناسب از خانواده ها در شرایط بحرانی را ضروری می-کند. معانی استخراج شده از تجربه خانواده‌ها نشان داد که تمامی آن‌ها نیازمند همراهی تیم درمان با آن‌ها هستند و در این راه بایستی به آن‌ها کمک شود تا بر مجهولات و ناشناخته‌های ذهن خود آگاهی پیداکنند. و درک بهتری از فرآیند اهدا برایشان فراهم شود و با تقویت روحیه انسان دوستانه و مذهبی در افراد، بروز افکار و عوامل مداخله گر نامناسب در روند پذیرش این بحران کاهش یابد. و تصمیم به اهدا با اعتماد و اطمینان بیشتری اتخاذ گردد.